U bent hier
Artikel: Groen licht voor 139 sociale woningen. Een overaanbod dat wij in goede banen willen leiden.
Iedereen heeft recht op betaalbaar wonen in eigen streek.
“De woningprijzen in onze gemeente zijn bij de hoogste uit de streek, daarom is het belangrijk dat we voldoende sociale maatregelen nemen, zodat er nog steeds plaats is in onze gemeenschap voor zij die het moeilijk hebben. Al is een overaanbod alles behalve wenselijk en kunnen voorrangsregels (vb. Nederlands, lokale binding,...) in het gedrang komen.” Zegt Rodrigue Bijlsma plaats 3 voor Boortmeerbeek.
Ons beleid.
-
Een Woonbeleidsplan ontwikkelen met een duidelijke visie en acties.
-
Volop inzetten op spreiding in de tijd om zo voorrang te geven aan de lokale vraag.
-
Inzetten op de Nederlandse taal en Vlaamse cultuur
-
Sociale huurwoningen primeren op sociale koopwoningen
-
Mensen uit Boortmeerbeek die in aanmerking komen sensibiliseren
-
Goede verkavelingsregels voorzien voor een aangename wijk
Betaalbaar wonen in eigen streek.
Tot nu toe werden onze inwoners gedwongen om uit te wijken naar andere gemeentes of naar de ons omliggende steden. Een woning voor iemand met een klein budget was onvindbaar en zo hebben we reeds een groot aantal jongeren, alleenstaande, ouderen en mensen met een beperkt inkomen die in onze gemeente zijn opgegroeid verloren.
De boot gemist… te laat voor een gelijkmatige verdeling in de tijd.
Om een gelijkmatige verdeling van sociale woningen over heel het land te garanderen, heeft de Vlaamse Regering (Freya Van Den Bossche) in het verleden (2009) bepaald dat in iedere gemeente 9% van het woningaanbod een sociale woning moet zijn tegen 2025. Voor Boortmeerbeek betekende dit dat we van 10 (nulmeting 2009) naar 152 (2025)moesten evolueren. In 2016 was de gemeente geëvolueerd van 10 naar 15 een schrijnende stijging van 4,31% ipv. de beoogde 42,22%. Als gevolg hiervan werd de meerderheid dan ook op het matje geroepen door minister Homans. Je kan als gemeente niet zomaar afwijken van de regels, dat kunnen haar inwoners ook niet!
Electorale angst van de paarse meerderheid?
Als we in 2009 direct hadden gereageerd zouden we als gemeente 10 woningen per jaar moeten bouwen. Een hoeveelheid die mooi overeenkomt met de lokale vraag uit Boortmeerbeek. Spijtig genoeg is dit niet gebeurd… Electorale overwegingen of gebrek aan beleid. Het blijft een vraagteken, want zowel voor de lokale verkiezingen in 2012 als deze in 2018 blijft het oorverdovend stil. Eén ding is zeker stuisvogelpolitiek werkt niet, want de woningen moeten er komen.
Vervlogen voorrangsregel.
Het gevolg is dat ook mensen zonder band met Boortmeerbeek nu toegang krijgen.
In een normale situatie zijn het voornamelijk mensen met een band met Boortmeerbeek die in aanmerking komen voor een sociale woning in onze gemeente. De wachtlijst is dan namelijk langer of (idealiter) gelijk aan het lokale aanbod. Wanneer je in het geval komt van een overaanbod, tja… dan heb heb je als gemeente geen verhaal meer en kunnen ook mensen zonder band met de gemeente in aanmerking komen. Het doel wordt dan gemist en je bent niet meer bezig met woningen te voorzien voor mensen met beperkte middelen die in eigen streek willen blijven wonen.
Prijsdrukkingsmiddel voor private vastgoedsector.
Een mooi meegenomen gevolg van sociale woningen is hun onrechtstreeks nut als prijsdrukkingsmiddel voor de private sector. Een sociale woning bedraagt ergens rond de 200.000 euro alle kosten inbegrepen. Hiervoor krijgt u een half open bebouwing met een tuintje. Nu worden deze pas gebouwd nadat de vastgoedsector alle wijken reeds heeft uitverkocht. De nieuwe twee verdieners hebben aanzienlijk meer betaalt. Hier hadden deze woningen ook hun nut kunnen bewijzen om zo bv. jonge twee verdieners meer ademruimte te geven.